Aylık Arşiv:

4

Küçült beni Tanrım!

Duygu Can 25 Mart 2014

Beni Gerçek’leştir Tanrım! Bu Dünya’ya yolladı isen, gerçek kıl bedenimi, ruhumun kimselere ait olmadığını, herkesden sakla. Duvarlarımda duran çeşitli rengi silik kıl. Beni, anla! Beni, beni anlayanların içine yolla! Savaş çıksa kucağına sığınabileceklerim arasında beni sakla. Yok, artık beni büyüt felan demeyeceğim. Aksine, Beni küçült Tanrım! Kimseye gözükmeden mutlu olayım, elime yapışmış buketleri kimseye göstermeyeyim…. Okumaya devam edin »

 

Defolusun!

Duygu Can 20 Mart 2014

Bu yazacaklarımı benden duymanı hiç istemezdim. Benim temiz duygularımın aslında sana hitaben kir-pas içinde kaldığını bilmeni istemezdim. Ama doldum artık. Rezil, pislik, işe yaramaz, yitiğin birisin. İçinde dolanan tilkiler gözlerinin ferine otumuş kanın pompalandıkça el sallıyorlar etrafa. İçinde tuttuğun pislikleri herkesler açık-seçik görebiliyor. Ve hatta sözcüklerinden akan motorinin rengi ile asfaltlar ıslanıyor. Ne kadar aşağılık,… Okumaya devam edin »

 

Teşek – kürü!

Duygu Can 18 Mart 2014

(Yok, yanlış anlama kendimi anlatmıyorum! Biraz sen, biraz ben…) Teşekkür bekleyecek kadar ‘zayıf’ olduğum zamanlardan geçip, teşekkür beklemeyecek kadar ‘güçlü’ ve ‘içerik sahibi’ oldum. Doldum da taşıyorum. Çeperlerimden akan saflık ile beyaza boyanmış kaldırımlar var. Kaldırımlarda kirli ayak izleri kalmıştı ibreti alem için ama benim geçtiğim yerlerde beyaz badanalar akıyor yerlere!… Kendimi beğenmediğim, sevmediğim ve… Okumaya devam edin »

 

DNA’ma yeni bir kod yazdım!

Duygu Can 14 Mart 2014

DNA şifrelerime bir tane kod yazdım. Yazdım ve ekledim.  Anamdan babamdan gelen genler ile de bir yere kadar! Ben, oturdum, bir CH2, bir OH2 yazdım. Daha evvel gönlümü verdiğim bir insan evladından kalma bir miktar oksijen vardı ruhumda. Epeydir, nereye eklesem de anlam bulsa ifadelerim diye gözlüyordum. İşte şimdi buldum, kendim için hazırladığım ve benden… Okumaya devam edin »

 

Hayal kurma!

Duygu Can 13 Mart 2014

İçimdeki o sürümden kazanmış, arsız ses dedi ki; “Hayal kurma!” Niye diye sormak ile sormamak arasında gidip gelirken, bunca zamandır başımı öne indirip, sözcüklerini dinlediğim bu şımarık iç sesime içimde büyük bir nefret biriktirdiğimi anladım. Nasıl olur dedim. Bende, benim içimde konuşan bir ses’e karşı nasıl nefret uyanır? Bunun, kendinden nefret etmek ile bir bağlantısı… Okumaya devam edin »

 

Başlık mı? Yok!

Duygu Can 4 Mart 2014

Bi derdime bakıp çıktım, kalbimde durupduran. “Aman dedim sen bi yere kaybolma, kendine benzeyen başka birini kucaklama, bana içini doldurup doldurup kendini hatırlatma!” “Tamam” dedi sessizce. Az az uğrar da halini hatırını sorarsanız siz de kendinizinkine, böyle uysal cevaplarla karşılaşırsınız. Sonra biraz önümde duran kağıtlardan okudum, kendimi kurcalamak, düşünmeye hazırlamaktı niyetim. Bir hikaye okuyupta anlamaya… Okumaya devam edin »

HESABINIZA GİRİŞ YAPIN

Şifrenizi mi unuttunuz?

DUYGUCAN.COM İÇİN KAYIT OLUN