Ne kadar hızlı ama bir o kadar da hızla uyumlandığımız zamanlar yaşıyoruz. Hangi haberi alsak etkisi iki dakika sonra geçiyor. Hayat, hızlıca kendine adapte etmeye çalışıyor bizi. Yavaşlamak esas amacımız gibi görünse de hızlıca terk ediyoruz bu inancı çünkü çok çalışmalıyız, çok koşturmalıyız, çok sevmeliyiz, çok gezmeliyiz…. Mutsuzluk ve durgunluğa, ufak bir iç sıkıntısına bile… Okumaya devam edin »
Yollar daralıyor bazen. Yol istemeden gidenler yüzünden!… Anlaşılamamak, içinde biriken sözcüklerin yakıştığı yeri bulamamak, aranmak ve yorulmak!… Oluyor işte! Eskiden olsa bir güzel olumlamalar, iyi tarafından göreyim felan diye yorulmalar, pozitif düşünceye uyanmalarla zamanı geçiştirirdim de, büyüdüm! Artık olmuyor! Birşey boktan gidiyorsa boktan diyorum, iyi ise iyi, ahmakça ise ahmakça!… Neyse o, artık yaşadıklarım…. Okumaya devam edin »
“Biz bilim adamı yetiştiriyoruz!” Üniversite’ye adım attığım ilk günlerde, öğrenci işlerinin önünden geçerken zihnime yapışan ve mıh gibi bu yaşıma kadar bende kalan bu cümle ile tam orada aydınlanmam gerekiyordu! Ama olmadı. Orada anlayamadım ve çoğu felsefeci gibi 4 yıl olan biteni sorgulayıp, ayakları düşünmeye prangalı bedenimi, sıfır sorgu ile “sana verileni yap, check’i at,… Okumaya devam edin »
Hep bir ‘neden’ üzerine kurulu dünyam! Bir sürü şey bir nedenle oldu ve bir başka nedenle bitti. Bir sürü şey bir neden için kafamda yer etti, bir sürü şey de başka bir neden için zihnimden düştü geberdi!… Bunu tekrarladıkça yaşadığım olaylar zincirine çok anlam verebiliyorum. Ve sanki güzelleştiriyorum, elimi değip bıraktığım her şeyi, gözlerine bakıp… Okumaya devam edin »
“Saadet bile haddini aşarsa azap olur”… “Seneka, bilge kişisini, kendi kendine yeten, hazza olduğu kadar eleme karşı da duygusuz, korku bilmez, evrenin gerçek efendisi, erdemi özgür iradesinin sonucu olan ve ölümden korkmayan kişi olarak tanımlamıştır.” “İnsanda tanrısal bir töz vardır, ölen onun görüntüsüdür. Bu nedenle insan, yaşama ara veren, başka bir varlık ortamına geçiş olan… Okumaya devam edin »
Felsefe okuduğumu söylediğim tüm teyze, amca, dayı, hala, nene unvanlı büyüklerimin ve hatta aydın görünen bazı arkadaşlarımın, “Tövbeestağfurullah” repliği ile karşı karşıya kaldım. Ben de şaşkınlıklarına yanıt vermek için “tövbe tövbe” diyerek onların bu yanlış kanılarını temellendirdim. Yani onları yanılttım. Çünkü okumadan evvel bende bilmiyordum hatta kendimde bile biraz şüphe, biraz kaygı ve biraz korku… Okumaya devam edin »
