Evet çok üzgünüm! Çünkü oyuncaklarımı aldı koca koca adamlar. Ne yapacaklarki benim küçük, basit oyuncaklarımı. Mesela konuşan ördeğimi ne yapacaklar? Boyama kitabımı, rengarenk kalemlerimi, legolarımı, sarı saçlı sindi bebeğimi ve onun rengarenk balo elbiselerini ne yapacaklar? Bilmiyorum ama aldılar işte. Oysa ben herbirine farklı isimler vermiştim, hepsini evcilleştirmiştim. Benden başka kimseye yaramaz ki onlar. Hırlar,… Okumaya devam edin »
Ey ruh geldiysen al şu gözyaşlarımdan biraz, bak kalbimin üzerine açık büfe kurdum. Biraz acı gelecek yemekler ama sen acıyı seversin. Alsana biraz. Herşey dahil korkma! Bir zerre bedel almam senden, huzurundan biraz huzur, rahatından biraz rahat, özgürlüğünden biraz özgürlük istemem. Bak herşeyime eklemişim yazın ortasında soğuk ayazı. Al biraz. Ya da birkaç taksite böl… Okumaya devam edin »
Evet, düştüm! Hunharca sallamışlar tutunduğum dalları. Sevdiğimin şah damarından tesbih yapmışlar, ellerini ahiret yüzüklerini tanıtmak için bir robot, gözlerini bu tarafı korusun diye gözetmen yapmışlar. Kafamı koyup “ne hızlı atıyor senin kalbin” dediğim kalbini müzayedeye koymuşlar, “ya senin bu ellerin nasıl bu kadar güzel” dediğim elleri derin derin dondurmuşlar, aynada birbirimize bakıp tıpkısının aynısı diye… Okumaya devam edin »
Hayattasın! Müjdemi isterim, kanınla canınla hayattasın! Şu sert zemine basan ayaklarınla hayattasın! Ya da basmıyor da olabilir ama yine de hayattasın! Bir zafer kazanılmış gibi, pek çok rakibinden en güçlü mutlu sona ulaşansın. Hayatın içine doğru akmış ve ılık ılık soluk almaya başlamış olansın. Hala da devam ediyor ciğerlerinin hayatta kalma mücadelesi. Tebrik ederim. Sen… Okumaya devam edin »
YİNE YENİ YİNE YENİ YİNE YENİ YENİDEN SEV! Eski kız kısmının isteklerini görüyor musunuz? “Hadi yine sev beni, yine yeni yine yeni yine yeni yeniden sev!” Ya bizimki? “Beni biraz sever misin?” Ne kadar masumuz değil mi? Kirletmeye çalışanlara inat, kirli olmamıza inat masumuz! Biz ne kadar fakiriz değil mi? Zenginleşmemize inat fakiriz! Ve biz… Okumaya devam edin »
Duygusal olmaya gerek yok, duygulanacak bir şey yok. Anne, içine Tanrı tarafından zorunlu sevme mekanizması yerleştirilmiş, kendi kanaati elinden alınmış bir varlıktır. Özeldir çünkü zorla çocuğunu sevmiştir. Zorla koruyacak, zorla kollayacak, zorla ağlayacak, zorla bağlanacak, zorla kiminin güzellik saydığı fırsatlardan yoksun kalacak, zorla canına canını verecektir. İçine serpilen hormonlar işinin gereğini yapacak ve Anne ile… Okumaya devam edin »
