“Allah’ım inşallah o bana gelmez!” diye gizli gizli dua edip, o istemediğim seçeneğe bakarken, sıra bana geliyor ve tabağıma resmen istemeyerek çektiğim o bir parça et konuluyor. Tebessüm ediyorum. Kaderime de hep razıyım, niyeyse? Değiştirebilecek gücüm ve zamanım varken bile uğraşmıyorum. Oturup yiyorum o beğenmediğim, altı yanmış et parçasını. İşporta marka bir saat takmışım koluma… Okumaya devam edin »
İyiler, kötüler, düşenler, kalkanlar, devam edenler, vazgeçenler, dua edenler, küfür edenler, durmadan itişenler, ezilenler, gereksizce büyüyenler, cüce kalmış bilgeler, yeni doğmuş gerçekler!… Pistin her tarafını illaki geziyorsun, geçiyorsun illaki karşı nehirden pegasuslarla. Yürüyorsun kaktüsler serilmiş yerlere. Radyasyon akıyor içine konuştukça birileriyle, nükleer kadar zehirli sözcükler. Durmadan kendini tekrar eden kelimeler zıplıyor zihninde, ama sen duruyorsun… Okumaya devam edin »
Kelimenin sözlük anlamı gibi havada kalıyor bazı bakışlar, suratının kifayetsizliği yansıyor kombinlere. Onu onla, bunu bunla düşününce kafada uyuyor da, reel de sırıtıyor birbiriyle olan insanlar. Kalbin kapasitesi her gün doluyor çılgınca. Bir musluk doldururken, iki musluk boşaltıyor sanki enerjimizi. Kimsenin inanılası sözleri yok, jargonun ayağı hep batıda. Koyunların sürüldüğü otlaklarda gözüm kapalı kalmış sanki… Okumaya devam edin »
Yapamadıklarım peşimi bıraksa da şu yapabildiklerime odaklansam diye hayıflanıyorum ama “yapamadıklarım da çok güzeldi yaa” diye içimden geçirip duruyorum. Kararsızlığımsa konu dimdik duruyor işte bir şey de hayatımda. Karasız olmak, her defasında kalkış için tam hızı alamamak ve başa dönüp yeniden hızlanmak! Bunları yaparken de neyi deneyim ediyorum bilmiyorum, yani biliyorum da karar veremiyorum. Neyse,… Okumaya devam edin »
Hiç unutamadığım bir tat, Bisküviyi süte ezmişler ama sadece o değil gibi. İçine bir şeyler koymuşlar, süt de şimdiki sütlerden değil, bisküvi hiç değil. Bulamıyorum, ağzıma, hafızama gelip duruyor ve beni salıncakta sallanan mutlu bedenime uyandırıyor! Hemen de gidiveriyor, unutturuyor kendini. Ne gelmesine, ne de benden gitmesine engel olabiliyorum! Böyle güzel hatıraların saklandığı kutuları biri… Okumaya devam edin »
Şunu baştan söyleyeyim, ben kaybetmeye programlı değilim! İnsanda olabilecek süper güçlerin varlığını felan da hayal etmedim! Kötümser değil baktığım açılar, ya da yaralı bir ergen değil cüssemin sol yanı! Ama nedense bana gelen tetrisler hiç tam oturması gereken yere oturmadı, bir önce ne gelse, bir sonra da o geldi. Üst üste koya koya oyunu bitirdim…. Okumaya devam edin »
