Ben yazmıyorum, Hüzün kaleme geliyor. Yoksa benim hüzün yazacak halim yok, elimin hamuru ile hayatın ‘olmaz’ işlerine karışmışım, yüzümün toyluğunu ruhumun artan yaşına adamışım. Benim hüzün yazacak halim yok. ! Sohbahar geliyor diye hayatına hüznü davet ettin şimdi gelmesini bekleyeceksin. Yaşayacağın mutluluklar biraz üstü örtük, azıcık giyinik, çok az da dekoltesiz olmaya başlayacak. Sohbahar’ın sarı-kuru… Okumaya devam edin »
Dünyanın düzenini, ülkenin düzenini, şu başıbozukların düzenini düşüneceğim, onlara üzüleceğim derken kendi içişlerimdeki huzurun toplu iğne ile aranacak duruma geldiğini yeni fark ediyorum. Yani neyim varsa kaldırıp çöpe atmışım, eski sevdiklerimi çamaşırlığa asıp orada ömürlük kurumaya bırakmışım. Tellerinden canımın acıdığı sözlerin, bedenimin üzerinde konaklaşmasına bile isteye izin vermiş, yüzüme doğru tırmanan mutsuzluğu yeni fark etmişim…. Okumaya devam edin »
