yazar

 

ASosyal Medya – İçimizdeki tırtılın kozasını terk ettiği, kanat taktığı zamanlardır!

Duygu Can 5 Şubat 2016

Tanımlama ihtiyacı duymayan zihinlerle dolu etrafımız ve önüne gelene en hızlı adapte olabilen bir tür olarak yaratılmış ‘insan’!… Sosyal medya serüvenimize “ya facebook diye bir şey çıkmış, ilk okul arkadaşını buluyormuşsun!” söylentileri ile başladık. Maceranın başında hepimiz çok ilkeldik. Kullanıcı adı almak ile omzumuza eklenen bir sıfatımız oldu. Şifre ve Parola hayatımızda ilk özellerimizdendi ve… Okumaya devam edin »

 

Her beden İnsan mı aslında?

Duygu Can 15 Ocak 2016

“Belki de bu kadar güzel ağladığın için ağlattı seni Tanrı!…” Hayat insanı çok garip teselli ediyor! Yaşadığın şeyin boyutuna göre teselli miktarın artıyor. Her zaman da birisi sana iyi geliyor ve alıp başucuna koyuyorsun! Yıldızların ışığı, rengi, sesi, kokusu gibi tüm betimleyici sıfatları gecelerine diziyorsun. Boncuk kolyeler gibi sözcüklerin… Tek tek, renkli renkli sıralanıyor ve… Okumaya devam edin »

 

Portakallı kek kokusu!

Duygu Can 22 Aralık 2015

Hep bir ‘neden’ üzerine kurulu dünyam! Bir sürü şey bir nedenle oldu ve bir başka nedenle bitti. Bir sürü şey bir neden için kafamda yer etti, bir sürü şey de başka bir neden için zihnimden düştü geberdi!… Bunu tekrarladıkça yaşadığım olaylar zincirine çok anlam verebiliyorum. Ve sanki güzelleştiriyorum, elimi değip bıraktığım her şeyi, gözlerine bakıp… Okumaya devam edin »

 

Son-u-bahar!

Duygu Can 21 Ekim 2015

Sadece kolaylaşan pek çok şeye rağmen ‘insan’ olmak gün geçtikçe zorlaşıyor. Sanki nostalji olan ve önceleri işimize çok yarayan ama teknolojinin hızı ile yerini yenisine bırakan eski vazgeçemediklerimizin ahını alıyoruz. Yeni çıkmış pek çok şeye hızlıca adapte olabilmişken genelde hayatın kendisine adaptasyonumuz azalıyor! Herşey sıradanlaşıyor, aynılaşıyor, her yüz aynı ifadelerle kendinden soğutuyor. Kiminle konuşsan bir… Okumaya devam edin »

8

Baba adınız?

Duygu Can 29 Eylül 2015

!Empatik deneme! Gittiğim resmi ya da gayri resmi her yerde bilgilerimi, varlığımı, ‘doğru’ kişi olduğumu teyit etmek için bu soruyu sordular!… “Baba adınız lütfen?” Her sorduklarında da cevabı verirken hissettiğim acıya engel olamadım! Bağışıktım ölüme oysa… Ama her cevabımda aynı sızı aktı yüreğime… Ben henüz 2 yaşında iken babam vefat etti.  Çok büyüdüm şimdi, küçücükten… Okumaya devam edin »

8

Yeni Dünya!…

Duygu Can 22 Temmuz 2015

İnsan yüreğinde uçuşan kelebeklerin sayısı her gün azalıyor ve yerine yenilerini uçurtmazsan enerji dediğin masken düşüveriyor. Al da kelebekleri koy yerine o zaman. İstersen kurbağaları koy ama onların namı pislenmiş bir kere. Üzerine basarsan sana akacak felaketler, tenine bulaşacak mikroplar bilinci yerleşmiş bir kere. Kim bir kurbağayı bir kelebek kadar umut dolu, sevgi dolu, rengarenk… Okumaya devam edin »

HESABINIZA GİRİŞ YAPIN

Şifrenizi mi unuttunuz?

DUYGUCAN.COM İÇİN KAYIT OLUN